Rode contouren vervagen bij goed verhaal

Zaterdag 11 januari hield VVD Lopikerwaard de traditionele nieuwjaarsreceptie in Montfoort. Dit jaar startte met een gezamenlijke bijeenkomst met VVD regio Utrecht. Netwerkvoorzitter Huib Veldhuijsen heette er VVD regio Utrecht en de collega netwerken van harte welkom. Nadat hij namens fracties en bestuur de wensen had uitgesproken voor een fantastisch gezond en veilig 2020, spraken regiovoorzitter Richard Nijhoff en André van Schie, over wat ons in 2020 in de regio en de staten te doen staat. Het verhaal van Huib treft u in dit bericht.

Waarde liberalen,

Terugkijken en vooruitblikken. Dat past in een nieuwjaarsverhaal. 
Het past zeker in ons verhaal van 2020. Op 3 juni 1970, het jaar dat Nederland 25 jaar vrijheid vierde, deden nieuwe lokale afdelingen van de VVD in Montfoort, IJsselstein en Lopik voor het eerst mee aan de gemeenteraadsverkiezingen. De kiem daarvoor werd in de jaren 50 gelegd door Engel van de Heuvel in Linschoten, die bij provinciale en landelijke verkiezingen met zijn team het Weidegebied, zoals we later de ondercentrale zijn gaan noemen, voorzag van propaganda. In 1968 leidde dit tot de oprichting van VVD Lopikerwaard. 
In Oudewater deden we in 1970 voor het eerst NIET mee als VVD, maar als Werkgroep Oudewater. André Reparon was namelijk al in 1962 druk met een lokale vvd in Oudewater. Ver Vooruitdenken was zijn motto.
In Montfoort deden we weliswaar in 1970 mee, maar behaalden we pas in 1978 de eerste raadzetels. Één van deze zetels was voor de heer Cor Jacobi. Hij is ons vorig jaar ontvallen. 

Een ander fenomeen bij de zoektocht naar onze afkomst is de bestuurlijke drukte van 1970. De Lopikerwaard bestond uit een lappendeken van twaalf gemeenten en 29 waterschappen. In al deze gemeenten hadden de VVD afdelingen hun eigen moment van oprichting en opheffing. Deze afdelingen schoven lekker mee met de wisselende gemeentegrenzen of keken daar overheen. 

We voeren intussen gesprekken met pioniers en betrokkenen en tekenen met hen het verhaal op. Het verhaal van de Liberalen in de Lopikerwaard. We verrassen u nog met hoe we deze verhalen bijeenbrengen. Er liggen prachtige brieven in het landelijke vvd archief in termen als onverkwikkelijke kwesties en miserabele dorpspolitiek, plakboeken met onze successen kwamen op tafel en de archiefdozen die van rentmeester tot rentmeester zijn gegaan schiften we, documenteren we, en bieden we in de loop van het jaar gedocumenteerd aan aan het regionaal archief Rijnstreek en Lopikerwaard in Woerden. 

Terugkijken op 2019
Vanuit het netwerkbestuur hebben we in 2019 met onze fractievoorzitters aan tafel gezeten en gesproken over thema’s die ons in de vier gemeenten bindt. 
Thema’s die aan de orde kwamen waren het uitspreken van verwachtingen, zelfreflectie, voortgangsgesprekken, kieslijsten, communicatie en training en opleiding.  In de opmaat naar de  gemeenteraadsverkiezingen van 2022 zou het bovendien fantastisch zijn wanneer we elkaar niet alleen in het bestuur vinden, maar ook, waar mogelijk, politieke waarden delen. Afgesproken is zo’n overleg meerdere keren in te plannen.

We startte 2019 met een serie Hayatrainingen bij Terberg Benschop. 
Deze werden zeer goed bezocht. Robbert heeft er voor komend jaar weer een aantal op stapel staan. Wie interesse heeft. Onze jaaragenda staat op vvd.lopikerwaard.nl

Het jaar 2019 kende drie verkiezingen. 
De provinciale politiek wordt inmiddels gedomineerd door GroenLinks  En dit terwijl In onze Lopikerwaardgemeenten in die hele top 3 GroenLinks niet voor komt. In Montfoort en IJsselstein kwam de VVD bij de Statenverkiezingen als winnaar uit de bus. In Oudewater en Lopik ontvingen we zilver en brons. Het is wat zuur dat een partij die louter in de grote steden verkiezingswinst behaalt, met deze stedelijke winst de provinciale politiek domineert. 

De Waterschapsverkiezingen brachten dat Ben van Winden ons nu vertegenwoordigt in de HDSR en ook Joost van Baaren is actief in het waterschap. Top! 
We hebben vanuit de Lopikerwaard Marcel Sijbrandij in de Staten gekregen. 
Wat ontzettend jammer dat het niet was te combineren met de veranderingen waarmee Marcel in zijn werk werd geconfronteerd bij de Rijksluchtvaartdienst. Met Marcels opvolger Bob de Jager uit Stichtse Vecht is in ieder geval de westzijde van de provincie in de staten opnieuw vertegenwoordigt. (Daar staat ie). 

We ontvingen in 2019 Europarlementarier Jan Huitema en trokken met hem langs agrarisch ondernemers in Oudewater, Montfoort, Lopik en IJsselstein. Een mooi initiatief van Hugo van Amerongen. Goede gesprekken voerden we, waarin waardevolle ideeën zijn gewisseld. Een suggestie die me is bijgebleven is dat ruimtevretende energieverwekkers beter op gortdroge gebieden zijn te plaatsen elders in Europa, dan op ons schaarse en vruchtbare landschap 

We organiseerden, samen met VVD Nieuwegein, een drukbezocht jaardebat over  de energietransitie. 
Mark Harbers kon uiteindelijk niet aan het debat deelnemen. Maar misschien was het ook wel mooi dat we In Bas Groenendijk, fractievoorzitter van de VVD in de HDSR een goede vervanger hebben gevonden. Want ik geloof niet dat een debat tussen Rob Jorg en Mark Harbers zo scherp was geworden als met de randen die werden opgezocht door Bas. 
Rob Jorg is voorzitter van de bestuurstafel energietransitie van de 16 gemeenten rond Utrecht. 
Conclusie was dat uit zo’n brede regionale Energiestrategie misschien niet het meest ideale beeld komt... het wordt in ieder geval een beeld dat we ons niet hebben laten overkomen.

2020 wordt de opmaat naar de tweede kamer verkiezingen van 2021. We gaan in september in debat met lokale kandidaten. Of dan wellicht nog kandidaat kandidaten. 

Dan, onze toekomst in. Er ligt een concept ontwerp omgevingsvisie Utrecht. Deze is er op gericht om de stedelijke problemen in de provincie op te vangen met, laat ik zeggen, een bescheiden oog ervoor hoe vanuit die centrumpositie de vraagstukken in onze kernen kunnen worden opgelost. 
Dat het concept ontwerp spreekt over ‘de meest afgelegen delen’ in de provincie, geeft precies aan vanuit welk perspectief de visie is opgetekend. 
In de Lopikerwaard hebben we dringend behoefte aan (wat een vondst in het liberalisme) juist die wederkerigheid. 
Natuurlijk kan niet altijd alles en overal. De voorgestelde sturingsfilosofie is ‘lokaal wat kan, en provinciaal wat moet’. 
In zijn nieuwjaarstoespraak sprak de commissaris van de Koning Hans Oosters woensdag uit dat het blijven hangen aan oude regels niet leidt tot het dringend gewenste dak boven het hoofd van onze kinderen. Hij zei het niet met zoveel woorden, maar in het concept ontwerp omgevingsvisie vervagen de rode contouren. En dat is goed nieuws als we onze oud-Hollandse steden, lintdorpen en landschappen in de Lopikerwaard vitaal willen houden. We moeten wel met een goed verhaal komen. 

Verhalen. Daar houden we van bij de VVD. Ik ga mijn verhaal afronden.
Wanneer er impopulaire maatregelen zijn genomen ontvangen we een verhaal uit Den Haag met argumenten om dat besluit te verdedigen. 
Tsja, ik ben zelf vooral liberaal vanuit een levensovertuiging en niet persé vanwege de keuzes die de VVD soms maakt. 
Maar eerlijk gezegd, als we rond Utrecht nu werkelijk eens 100 zouden kunnen rijden zijn we toch spekkoper? Want..... we kunnen beter 100 rijden dan stilstaan. 

Mede namens onze fracties in Montfoort, Oudewater, Lopik en IJsselstein wens ik u een fantastisch en veilig 2020.